Armòu(-de-Tartarìo)
Atriplex tatarica
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Nom en français : Arroche de Tartarie.
Descripcioun :L'armòu-de-Tartarìo trachis dins li relarg sala subretout en ribo de mar o peréu dins lis escoumbre e li prado de fedo. Es uno planto drecho un pòu argentado mai emé lou dessubre di fueio bèn verd. Aquéli soun forço chanjadisso coume li grano tambèn, pu o mens grando e toujour di 3 valvo cuberto de berrugo o noun.
Usanço :La bono-damo, A. hortensis, sa cousino, èi cultivado pèr èstre manjado coume d'espinarc. Sèmblo que tóuti lis armòu soun coumestible.
Port : Grando erbo
Taio : 1,2 à 1(1,5) m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Atriplex
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 6 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : NaCl
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Palun
- Escoumbre e proche dis oustau
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurimediterranenco
Ref. sc. : Atriplex tatarica L., 1753
Giróuflado(-à-fueio-d'isop)
Dianthus hyssopifolius
Caryophyllaceae
Nom en français : Oeillet de Montpellier.
Descripcioun :La giróuflado-à-fueio-d'isop es uno poulido planto que trachis dins quàuqui relarg mountagnous de Prouvènço. Es uno planto pulèu raro au nostre. Se recounèis eisadamen à si petalo franjado fin qu'au mitan. La garganto de la flour èi peréu barbudo. Li sepalo fan de 2 à 3 cm alor que lou calicule (dessouto) èi mai courtet.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dianthus
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Tepiero roucaiouso
- Roucaio
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurosiberiano-Sud
Ref. sc. : Dianthus hyssopifolius L., 1755